Cris, vai adicado para ti, para que non chores máis, que si que sempre haberá alguén que non se esqueza destes currunchos.
Queres que che conte a caída por un terraplén? pois non, non podo porque non estaba alí, e podería inventala se queres, pero carezo de fantasía...
Pero podo contarche, fábulas, se queres, podo contarche como o mundo se convulsiona por momentos, non hai máis que ler as noticias: "Toñi Vicente en liberdade con cargos implicada na venta de vieiras con toxina """"amnésica"""""", agora comprendo a miña falla de concentración, o meu esquecerme de cousas... é o que pasa por frecuentar sitios de nivel.... Estou desolada.
Por outra banda tamén me resulta desolador o non saber que facer coas miñas vacacións, hai unha encarnizada guerra entre as faccións xaboneiras de Vigo e Santiago por telas en outubro, e ao final xa me vexo rendíndome e colléndoas en novembro, sexa como sexa a ver se me vou ao país do queixo e o chocolate, e os reloxos, a ver se tomo un café cun suízo, que seica por alá se levan moito esas cousas.
Seguro que podería contarche moitas cousas máis, tan ou máis intrépidas que as anteriores, podería pero... a miña memoria falla (ai, Toñi Vicente, me la has jugado), o que non quero, é que na nosa lonxanía e ausencia sufras por nós.
Agarimosamente, eu.
martes
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Querida amiga, gracias por estas letras que me acercan un poco más a vosotros. Lamenté mucho lo de Toñi Vicente porque sé que es vuestro punto de encuentro a diario, no me preocupé demasiado porque también sé que las vieiras no son mucho de vuestro agrado pues no son el producto más selecto que ofrece la carta. Otra cosa hubiera sido que la toxina en cuestión afectase a las angulas o caviar, es ese caso, créeme, hubiese viajado a veros.
Sobre lo de tus vacaciones, no sé qué decirte, habla con albanokosovares (cobran cuatro duros)y arregla las cosas para venirte en Octubre a Londres, a fin y al cabo, suiza ya la conoces.
Nada más por lo de ahora, te dejo que me voy a mi casa a comer, hoy, día de mi tercer suspenso en el carné de conducir después de saltarme un semáforo. En fin hay patodos y patadas. Besos desde el puerto de Vigo
Publicar un comentario